Osteopatia w Polsce cieszy się coraz większą popularnością. O ile w zachodnich krajach ten system leczenia jest bardzo rozwinięty, to w naszym kraju dopiero raczkuje. Warto uzyskać kilka podstawowych informacji na temat tego, w jaki sposób na dzień dzisiejszy wygląda sytuacja osteopatii w Polsce. Co to jest osteopatia? Jaka jest aktualna sytuacji osteopatii w Polsce? Kto w Polsce może zostać osteopatą? W jaki sposób prawo polskie klasyfikuje zawód związany z osteopatią? Odpowiedzi na te pytania znaleźć można w poniższym artykule, do którego przeczytania serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych czytelników.
Zanim rozpoczniemy jakiekolwiek rozważania w zakresie osteopatii w Polsce, w pierwszej kolejności powinniśmy zaznajomić się z tym, czym ona tak właściwie jest. Otóż gdybyśmy zdecydowali się na jej zdefiniowanie, wówczas moglibyśmy dojść do wniosku, że jest to jedna z gałęzi medycyny, która charakteryzuje się własną filozofią i historią. Dodatkowo posiada swoją własną metodę zarówno leczenia, jak i diagnozowania. W przypadku tej drugiej analizowana jest ruchomość tkanek miękkich i stawów. Jest to dość stary system leczenia manualnego, bowiem powstał w drugiej połowie XX wieku w USA. Osteopatia zakłada, że układy w naszym ciele wzajemnie na siebie oddziałują. W praktyce oznacza to, że dysfunkcja dowolnego układu powoduje problematyczne zaburzenia czynnościowe w przypadku innych części ciała.
Jeśli chodzi o osteopatę, to jest to specjalista w wybranej przez nas dziedzinie. Jeśli zależy nam na tym, aby nim zostać, konieczne okaże się ukończenie przynajmniej pięcioletnich studiów magisterskich. Niekiedy nie obędzie się również bez studiów osteopatycznych- takowe również trwają 5 lat. Inwestycja czasu i pieniędzy jest dość wysoka, jednak w zdecydowanej większości przypadków możemy osiągnąć profity z dużą nawiązką.
W naszym kraju osteopatia ostatnimi czasy rozwija się bardzo intensywnie i dynamicznie. Proces ten trwa już kilka lat. Coraz częściej powstają specjalistyczne szkoły, które zdecydowały się na współpracę ze szkołami belgijskimi i niemieckimi- tamtejsi zawodowcy są w stanie przekazać merytoryczną wiedzę w tym zakresie. Kiedy studia zakończą się, wówczas student otrzymuje tytuł Dyplomowanego Osteopaty (D.O.). Niestety w Polsce nie jest on uznawany, jednak w wielu innych krajach- tak. Warto w tym miejscu zdawać sobie sprawę z tego, że w naszym kraju osteopatia nie jest zawodem prawnie regulowanym. Ten dział zaliczany jest do niekonwencjonalnej medycyny, która to opiera się na leczeniu i diagnozowaniu problemów pacjenta na podstawie technik manualnych.
Wiemy już, jak na dzień dzisiejszy wygląda sytuacja osteopatii w Polsce. Warto teraz uzyskać informacje, kto może zostać takim specjalistą. Bierzemy pod uwagę przede wszystkim wytyczne organizacji WHO, czyli World Health Organization. Dotyczą one głównie kształcenia osteopatycznego. Otóż za specjalistę w tym zakresie określa się osobę, która ukończy niezbędne etapy edukacji umożliwiające wykonywanie tego zawodu. Przekładając to na polskie standardy szkolnictwa wyższego, osteopatą może być osoba, która ukończy studia wyższe na kierunki fizjoterapii i medycyny. Warto wspomnieć o dodatkowym czteroletnim specjalistycznym cyklu kształcenia, podczas którego uzyskamy szczegółowe informacje na temat medycyny osteopatycznej. Jak zatem można wywnioskować na podstawie powyższych słów, droga do bycia osteopatą jest długa, kręta i wyboista. Zawód ten jest bardzo odpowiedzialny, zapewne dlatego przykładana jest tak duża uwaga do wiedzy. Osteopatia zajmuje się w końcu osobami chorymi, a naszym zadaniem jest poprawić ich stan zdrowia, a nie odwrotnie.
Osteopatia to zawód medyczny, którego głównym zadaniem jest wykonywanie leczenia osteopatycznego u pacjentów z dysfunkcją somatyczną, która sklasyfikowana jest jako jednostka chorobowa w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych. Cechą charakterystyczną osteopaty jest to, że wykorzystuje metody diagnostyki funkcjonalnej, strukturalnej i obrazowej. W naszym kraju od 2005 roku istnieje TOP (Towarzystwo Osteopatów Polskich), które stworzyło specjalny kodeks etyki zawodowej. Warto w tym miejscu zdawać sobie sprawę z tego, że niestety spotkać można nie tylko wyspecjalizowanych osteopatów, ale również tych, którzy nie posiadają odpowiedniego wykształcenia, w konsekwencji fachu uczyli się na własną rękę. Niestety takie persony nie posiadają uprawnień do wykonywania tego zawodu. Z reguły ukończyli jedynie szkolenia i kursy. W praktyce tego typu działalność gospodarcza może zostać założona niemalże przez każdego. W tym miejscu należy pamiętać, że decydując się na skorzystanie z pomocy osób nie mających doświadczenia, świadomie zagrażamy swojemu zdrowiu. Jeśli chodzi o stan prawny w Polsce co do wykonywania tego zawodu, nie jest on uregulowany prawnie.
