Hvla (High velocity low amplitude) - Manipulacje krótkodźwigniowe

Wykonywanie manipulacji stawów typu HVLA w ramach rozumowania klinicznego w osteopatii i terapii manualnej wymaga precyzji, bezpieczeństwa, skupienia i doświadczenia.

Specyficzna wiedza z zakresu anatomii stawowej i fizjologii, związana z dokładną oceną i precyzyjną diagnozą, wraz z podstawową wiedzą na temat aktualnych koncepcji nocycepcji, przekształca manipulacje przy dużej i małej prędkości w delikatne i respektujące pacjenta narzędzie.

Łagodny rodzaj kontaktu przy jednoczesnym budowaniu odpowiednich i odruchowych dźwigni (dostrzeganych poprzez swoiste dialogowanie z tkanką) i zintegrowane z założonym celem, pozwalają na uzyskanie reakcji fizjologicznej o dużej skuteczności i bezbolesności.

Związane z wymienionymi powyżej koncepcjami prawidłowe wykonanie pozwala zapobiegać podrażnianiu wolnych zakończeń nerwowych, unikając wprowadzania nadmiernego bodźca w już uwrażliwione układy.

Właściwy dobór parametrów poprzez dokładne badanie palpacyjne, właściwe umiejscowienie i poziom przyłożenia kontaktów są niezbędne dla poszanowania tkanki miękkiej jak i uzyskania optymalnej specyficzności manewru.

Kluczowe w tym procesie jest zoptymalizowanie percepcji w tym samym czasie, w którym następuje umiejscowienie i przyłożenie określonych parametrów.

Cele ogólne:

Ten kurs z zakresu technik osteopatii strukturalnej ma na celu poprawę umiejętności obserwacji, palpacji i praktyki klinicznej.

Założeniem kursu jest przekazanie uczestnikowi pewnych umiejętności i zdolności prowadzenia procesów myślowych w zakresie oceny pacjentów oraz zrozumienia sposobu ich leczenia przy użyciu podejścia osteopatycznego.

Ważne będzie, aby uczestnicy ukończyli kurs z dobrym zrozumieniem modeli osteopatycznych opartych na dowodach, zdobywając też znajomość i wiedzę co do wskazań i, co bardzo ważne, przeciwwskazań dla omawianych metod i technik leczenia.

Techniki HVLA opierają się na kilku filarach, w celu osiągnięcia pożądanych rezultatów:

• Prawidłowa anatomiczna i kinetyczna wizualizacja istniejących struktur.
• Jednoczesne postrzeganie odpowiedzi reakcji tkanki mięśniowo-powięziowej wtórnej do przyłożenia określonych parametrów i ukierunkowania wektorów.
• Dogłębna znajomość fizjologicznych wzorców segmentów oraz zjawisk interoceptywnych związanych z lokalną mobilizacją.
• Poszanowanie maksymalnych warunków bezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem sygnałów ostrzegawczych i wzorców funkcjonalnych charakterystycznych dla każdego obszaru.

Uczestnicy będą zachęcani do rozwijania tych umiejętności i stosowania ich w środowisku zajęciowym. Omawiane będą problemy, z jakimi uczestnicy spotykają się na co dzień podczas swojej pracy z różnymi typami struktur anatomicznych u rozmaitych pacjentów.

Kurs, na który składają się dwa trzydniowe moduły, jest odpowiedni dla fizjoterapeutów, którzy posiadają dobre zrozumienie podstawowej fizjologii i anatomii ciała człowieka. Powinni być oni przyzwyczajeni do leczenia pacjentów za pomocą technik manualnych fizjoterapii oraz interesować się stosowaniem tych metod jak i technik osteopatycznych w warunkach klinicznych. Kurs zapewni uczestnikom dobre zrozumienie zagadnień strukturalnych technik osteopatycznych HVLA i ich zastosowania dla wszystkich stawów i tkanek kończyn dolnych i górnych. Zajęcia będą odnosić się do doświadczenia klinicznego uczestników, z przykładami typowej prezentacji pacjentów w praktyce osteopatycznej Uwzględnione techniki obejmą procedury badania i oceny dotyczące stawów kręgosłupa i stawów obwodowych.

Obserwacja pozycji, kształtu, napięcia tkanek, mobilności aktywnej i biernej pacjentów będzie ważna w procesie podejmowania decyzji odnośnie zastosowania terapeutycznych technik osteopatycznych w sytuacjach klinicznych. Oznaki załamania kompensacji, które organizm tworzy w reakcji na grawitację i w odpowiedzi na niektóre typowe prezentacje kliniczne, pomogą w opracowaniu oceny układu mięśniowo-szkieletowego.

Zakres każdego z omawianych obszarów w poniższym planie zajęć będzie obejmował biomechanikę, zagadnienia diagnostyczne, częste prezentacje w warunkach klinicznych, badanie ruchów aktywnych, w stosownych przypadkach również aktywne ruchy w oporze, bierną ocenę tkanek i mobilność każdego stawu. Następnie, omawiane będą specyficzne osteopatyczne techniki strukturalne najczęściej stosowane w praktyce osteopatycznej. Wiele czasu zostanie poświęcone na przećwiczenie tych technik między sobą przez uczestników zajęć, co pomoże im później stosować te techniki dla różnych prezentacji, morfologii i typów tkanek.

I MODUŁ:

- Ogólne koncepcje i uzasadnienie stosowania technik HVLA

- HVLA czy mobilizacje?

- Podstawy biomechaniki, kinematyki i neurologii technik manualnych.

- Zasady pozycjonowania, dźwignie i punkty kontaktu

- Ostrzeżenia, przeciwwskazania i czerwone flagi.

- Globalne, trójwymiarowe modele mobilności kręgosłupa i funkcja optymalna.

- Rozumowanie kliniczne w kontekście używania HVLA.

- Zainteresowanie technikami HVLA w praktyce klinicznej fizjoterapii.

- Znaczenie postawy i typologii dla zrozumienia dysfunkcji.

Rodzaje HVLA:

- Bezpośrednie HVLA

- Pół-bezpośrednie HVLA

- Pośrednie HVLA

• Kręgosłup szyjny:

- Ocena analityczna 3D mobilności oraz wywiad

- OAA - przejście szczytowo-potyliczne

- C2 - C7

- Techniki wykonywane w pozycji leżącej

- Techniki w pozycji siedzącej w środkowym odcinku szyjnym

- Bezwzględne znaczenie przeciwwskazań w tym obszarze.

• C7 T1:

- Specyficzne techniki, szczególnie HVLAT dla tego obszaru z pozycją pacjenta w leżeniu przodem i tyłem.

- Techniki artykulacji i HVLAT u pacjenta w pozycji siedzącej i leżącej na wznak.

• Tułów:

- Ocena ruchomości i funkcji kręgosłupa.

- Techniki artykulacji i HVLA u pacjenta w pozycji siedzącej i leżącej na wznak.

- Różnica między dysfunkcjami żebrowymi i grzbietowymi

• Kręgosłup piersiowy:

- Analityczna ocena 3D górnego, środkowego i dolnego odcinka kręgosłupa

- Techniki pół-kierunkowe przeciwstawne w pozycji leżącej

- Techniki pół-kierunkowe równoważone w pozycji siedzącej

- Bezpośrednie techniki stawowe

• Kręgosłup lędźwiowy:

- Ocena analityczna 3D.

- Pośredni i pół-bezpośrednie techniki na odcinek lędźwiowy (lumbar roll)

- Znaczenie wzorców 3D w kręgosłupie lędźwiowym

- Co to jest konflikt dyskowy?

II MODUŁ

Kończyna dolna:

• Miednica, talerze biodrowe

- Analityczna ocena stawów krzyżowo-biodrowych.

- techniki mobilizacji i manipulacji na plecach

- Artykulacje w leżeniu tyłem, bokiem i przodem.

- Specyficzne HVLAT dla stawu krzyżowo-biodrowego w pozycji leżenia bokiem.

•  Biodro:

- Fizjologia

- Ocena 3D

- Techniki wypośrodkowywania

- Techniki dekoaptacji

- Znaczenie miedniczych zależności anatomicznych dla biodra

- Obserwacja postury, pozycji i chodu. Powszechnie występujące problemy z artykulacją i technikami tkanek miękkich specyficznymi dla stawu biodrowego

• Kolano:

- Fizjologia

- Ocena boków i rotacji

- Sposoby mobilizacji dysfunkcji

- Znaczenie pasm mięśniowo-powięziowych w kolanie.

- Techniki poprawy funkcji stawu rzepkowo-udowego.

- Ocena i leczenie łąkotek oraz stawów udowo-piszczelowych. Stawy piszczelowo-strzałkowe górne / dolne.

• Kostka i stopa:

- Globalny ogląd stopy i kostki

- Specyficzne mobilizacje

Kończyna górna:

• Obręcz barkowa: Kompleks stawu barkowego

Stawy ramienny, barkowo-obojczykowy, mostkowo-obojczykowy i łopatkowo-żebrowy

- Fizjologia i identyfikacja zakresów lokalnych

- Analiza kinematyczna

- Techniki wypośrodkowywania

- Techniki dekoaptacji

• Łokieć:

- Fizjologia i kinematyka

- Ocena lateralizacji i dysfunkcji kości promieniowej i łokciowej

- Metody mobilizowania dysfunkcji

• Nadgarstek i dłoń:

- Globalne oględziny

- Specyficzne mobilizacje

Mięśniowo-powięziowy punkt widzenia a techniki tkanek miękkich:

Odpowiednia ilość czasu zostanie przeznaczona na ćwiczenia rytmicznych technik osteopatycznych we wszystkich obszarach ciała omawianych na kursie. Obejmie to techniki rozciągania wzdłużnego oraz w poprzek włókien, inhibicji oraz głębokiego rozcierania / tarcia, tam gdzie jest to stosowne.

Metody dydaktyczne:

Wykłady, pokazy i praktyczne ćwiczenia w parach. Praktyka indywidualna przy stołach dla zapewnienia dalszej pomocy i wskazówek.

Godzinowy plan kursu (obydwa moduły):

• I dzień: 9.00-17.00
• II dzień: 9.00-17.00
• III dzień: 9.00-17.00